Lukso ng Dugo

Lukso ng Dugo

Ni: Louie Ace Bulaong – Manalad

Mabilis kong tinawag ang nurse at pinakuha ko ng stretcher. Dali-dali nilang ibinaba ang aking ina sa Ambulansya na wala pa ring malay at duguan.

Pagsisissi lang ang nasa isip ko habang tumatakbo patungo sa Emergency Room. Kung hindi sana ako naging pasaway. Kung hindi ko sana s’ya nasabihan ng mga masasakit na salita. At kung hindi ko sana binalak lumayas, sana’y nasa maayos s’yang kalagayan. Sana’y hindi siya nabundol ng sasakyan noong tangkain n’ya akong habulin. Ngunit lahat ng iyon ay mga pagsisisis na lamang.

Biglang lumabas ang nurse sa Emergency Room.

“ Ma’am, kayo po ba ang anak ng pasyente?”

Tumango lang ako habang nakatulala.

“Maraming dugo na po kasi  ang nawala sa pasyente.”

“Handa po akong mag-donate, Type A po ako.” Mabilis kong sagot.

“Naku Ma’am, hindi po kayo kadugo ng pasyente.”